نقد عملکرد مدیرعامل سابق/ایمیدرو؛ حیاط خلوت مدیریتی یا گرانیگاه اقتصادی؟

مادنیوز-هرمزگان: سال هاست که واگذاری مدیریت در بخش های دولتی و بویژه اقتصادی، محل اما و اگر است و نتیجه برخی مدیریت ها فقط هدر دادن منابع و منافع ملی است، موضوعی که متاسفانه چندان که شایسته آن است، مورد توجه دستگاه های نظارتی قرار نگرفته است.
به گزارش پایگاه خبری مادنیوز، سازمان توسعه و نوسازی معادن و صنایع معدنی ایران، از جمله مهمترین سازمان های توسعه ای -اقتصادی کشور است که با دارا بودن ده ها شرکت مهم معدنی و صنایع وابسته و نیز چهار منطقه ویژه اقتصادی نقش موثر و مورد انتظار خود را در اقتصاد کشوردر برخی از برش های زمانی بازی نکرده است.
سازمان توسعه و نوسازی معادن و صنایع معدنی ایران به منظور رفع نیاز کشور به محصولات و فرآورده های معدنی با تاکید بر بهینه سازی نظام اقتصادی کشور در بخش معادن و صنایع وابسته و همچنین اعمال نظارت بر استفاده از ذخایر معدنی و بهره‌برداری صحیح و موثر از آنها به منظور بررسی، تهیه و اجرای طرحهای احداث، توسعه، تجهیز و نوسازی صنایع تولیدی متالوژی، استخراج و فرآوری مواد معدنی و اجرای کارهای اکتشافی تشکیل شده است.
مدیریت به عنوان راهبر سیستم، مهمترین عنصر کلیدی و عامل تولید است و اگر این حلقه مهم، ضعیف و ناکارآمد باشد، امکان بقای سیستم در بلندمدت به شدت کاهش می یابد.
سازمانی با ماموریت های وسیع بالا، باید توسط مدیرانی در تراز اول مدیریت اجرایی اداره شود تا هدف قانونگذار از ایجاد آن محقق شود، موضوعی که در بسیاری بخش ها محل چالش است.
در بند الف ماده یک قانون ارتقاء سلامت نظام اداری و مقابله با فساد چنین آمده است: «هرگونه فعل یا ترک فعلی است که توسط هر شخص حقیقی یا حقوقی به صورت فردی، جمعی یا سازمانی که عمداً و با هدف کسب هرگونه منفعت یا امتیاز مستقیم یا غیرمستقیم برای خود یا دیگری، با نقض قوانین و مقررات کشوری انجام پذیرد یا ضرر و زیانی را به اموال، منافع، منابع یا سلامت و امنیت عمومی و یا جمعی از مردم وارد نماید نظیر رشاء، ارتشاء، اختلاس، تبانی، سوءاستفاده از مقام یا موقعیت اداری، سیاسی، امکانات یا اطلاعات، دریافت و پرداختهای غیرقانونی از منابع عمومی و انحراف از این منابع به سمت تخصیص های غیرقانونی، جعل، تخریب یا اختفاء اسناد و سوابق اداری و مالی.»
«خداداد غریب‌پور جهان‌آباد» که اواخر دیماه 99 و پس از دو سال و اندی از مدیرعاملی ایمیدرو کنار گذاشته شد، از جمله مدیرانی است که در تنگاهای اقتصادی کشور و در کوران تحریم ها باید برای بهبود اقتصاد ایران، دستکم در حوزه مستقیم کاری فعالیت جدی می کرد، فعالیتی که البته چندان موفق جلوه نکرد.
وی که برخی منابع خبری، تحصیلات اش را کارشناسی و برخی کارشناسی ارشد اعلام کرده اند، خوب است برای افکار عمومی توضیح دهد که مدرک تحصیلی اش در مقطع لیسانس چیست؟
با توجه به اینکه مسوولیت در دولت جمهوری اسلامی ایران، امانت ملت است و خروجی آن باید، ایجاد رفاه و آسایش برای مردم باشد، بر این اساس، هم دستگاه های اجرایی و هم نظارتی وظیفه مهمی در صیانت از حقوق ملت بر عهده دارند، رسانه ها نیز به عنوان رکن چهارم دموکراسی وظیفه مهمی برای کمک به سالم سازی فضای اداری و عمومی بر عهده دارند و به نوعی گزارشگر فساد هستند.
به عنوان یک رسانه و برپایه بند الف ماده یک قانون مبارزه با فساد از آقای غریب پور می خواهیم موارد ذیل را برای مخاطبان شفاف سازی نمایند:
1- آیا پذیرش مسوولیت مدیرعاملی ایمیدرو با تخصص وی سازگار بوده است؟ طبعا صرف داشتن رزومه که موفقیت آن سنجش نشده، کفایت نمی کند.
2- روشن نمایید که مدیران شرکت های زیرمجموعه در دوره ایشان بر اساس کدام شاخص منصوب می شدند؟ آیا تخصص لازم را داشتند؟
3- متوسط میزان دریافتی های جنابعالی و مدیران زیر مجموعه را (تحت همه عناوین) برای اطلاع مردم اعلام فرمایید.
4- مزایده ها و مناقصه های ایمیدرو در زمان مسوولیت شما چگونه برگزار می شد و برندگان آن چه کسانی بودند؟
5- شیوه عرضه محصولات فولادی و نقش شما در نظارت بر بازار ان تا کجا بود و آیا ایفای مسوولیت کردید؟
و….
سوالات و ابهامات در این حوزه فراوان است، اما در برابر سخنان رییس انجمن نوردکاران که از رانت 110 هزار میلیاردی درخبرگزاری تسنیم در بازار فولاد خبر داد، آیا اساسا مسولیتی متوجه شما بود و آیا مسوولیتی در آن حوزه برای جلوگیری از فشار به مردم متوجه شما بود یا خیر؟ اگر فرض را بر صحت سخنان رییس انجمن نوردکاران بگذاریم، مسئولیت این اتفاق با کیست؟
سایت کبنانیوز به نقل از بولتن نیوز اشاره کرده که فرزند جنابعالی در زمان مدیریت تان بر شرکت سرمایه گذاری بانک ملی، عضو هیات مدیره سیمان یاسوج شده است، مردم انتظار دارند بدانند که اولا خبر مذکور درست است؟ ثانیا درصورت صحت، این انتصاب چگونه صورت گرفته است؟ لطفا توضیح دهید شرکت سیمان یاسوج زیرمجموعه شرکت سرمایه گزاری ملی که شما در آن مقطع مدیرعامل آن بودید، است یا خیر؟
در دوره مدیریت تان بر ایمیدرو، صراحتا بفرمایید فدایی ملت بودید یا بازداشت شدگان فتنه را مسوولیت بخشیدید؟ تا ادای دین کرده باشید به کسانی که شما را طی فقط چندین سال تا بالاترین مناصب اقتصادی برکشیدند؟؟
در مورد پرکشیدن تان تا مسوولیت های مهم اقتصادی در کشور، بدون اینکه مدرک مهم و مرتبط دانشگاهی و یا قابلیت منحصر بفرد مدیریتی داشته باشید، موارد متعددی از انتصابات سفارشی مطرح است که، جهت یادآوری از باب مشت نمونه خروار به دو مورد آن در یکی از مناطق ویژه زیر مجموعه ایمیدرو اشاره می شود که لازم است توضیح دهید ایا صحت دارد یا نه ؟ ودر صورت صحت با چه انگیزه ای بوده است ؟
1- واگذاری مدیریت از سوی جنابعالی به شخصی که در علت معافیت اش از خدمت سربازی، به بند یکم ماده 33 (یعنی اسکیزوفرنی اکتیو قید شده)، با کدام منطق و خرد مدیریتی سازگار است؟
2- واگذاری مدیریت به یکی از فعالان فتنه که خبر دستگیری اش در روز عاشورای حسینی در رسانه های مختلف درج شد، دستخوش کدام خدمت گذشته یا فرصت آتی بود؟ کسانی که به دلیل فتنه برای براندازی و ایجاد بحران در کشور، بازداشت می شوند، چگونه به ناگهان در دستگاه شما جایگاه مهم مدیریتی پیدا می کنند؟
سخن در نقد دوران مسوولیت شما زیاد و موضوع نوشتارهای بعدی است و هدف این است تا در مسوولیت رسانه ای خود برای حراست از منافع ملی ایفای نقش نماییم و نگران سهامدارانی باشیم که ممکن است بازدهی دارایی آنها تحت الشعاع بی کفایتی های مدیریتی و بذل و بخشش های بعدی شود و رمق های شرکت سرمایه گذاری سپهر صادرات، هزینه فرش قرمز افراد موصوف الذکر شود.