توسعه حسگرهای زیستی مبتنی بر هوش مصنوعی برای درمان سرطان
یک شرکت دانشبنیان در کره جنوبی نوعی حسگرهای زیستی از بافت بر مبنای هوش مصنوعی به نام اسکوپ (SCOPE) را طراحی کرده است که خطر پیشرفت بیماری در بیماران معاینهشده با آن را ۳۵ درصد کاهش میدهد.
به گزارش ماد از پایگاه اطلاعرسانی مدیکال دیوایس، این شرکت نتایج اولیه مطالعهای بر مبنای آزمایشهای بالینی را درباره توانایی حسگرهای زیستی یادشده برای پیشبینی نتایج درمان ایمنیدرمانی در تومورهای نادر منتشر کرده است. نتایج نشان میدهد این حسگرهای توسعه یافته بر مبنای هوش مصنوعی میتوانند خطر پیشرفت بیماری یا مرگ را در بیماران مبتلا به تومورهای نادر تا ۵۱ درصد کاهش دهند.
نتایج کامل این دستاورد قرار بود در نشست سالانه انجمن ایمونوتراپی سرطان در تگزاس سال ۲۰۲۴ (۶ تا ۱۰ نوامبر/ ۱۶ تا ۲۰ آبان) اعلام شود. این شرکت اعلام کرده نتایج درمان در بیمارانی که نمونههای تومور آنها تغییرات تشخیص دادهشده با هوش مصنوعی را در هر دو سلول ایمنی داخل توموری و محتوای تومور نشان میدهد، به طور قابلتوجهی بهتر است.
این مطالعه با بررسی تصاویر گرفته شده از تومورها، چه در نمونهبرداریهای قبل از درمان و چه حین درمان بیماران مبتلا به تومورهای نادر و مصرفکننده داروی پمبرولیزوماب، انجام شده و نتیجه بررسی این تصاویر نشان داد زیستحسگرهای توسعه یافته با هوش مصنوعی میتواند به طور موثری الگوهای خاصی را در نمونه های تومور شناسایی کند که منجر به درمان بهتر میشود.
این مطالعه همچنین نشان داد بیمارانی که تراکم کمتر لنفوسیت داخل توموری قبل از درمان بالاتری داشتند، ۵۱ درصد کمتر در معرض خطر پیشرفت بیماری یا مرگ بودند. بیمارانی که در نمونهبرداری حین درمان تراکم لنفوسیت داخل توموری بیشتری داشتند، خطر پیشرفت بیماری را ۳۵ درصد کمتر نشان دادند. بیمارانی که هم افزایش تراکم لنفوسیت داخل توموری بیشتر و هم کاهش محتوای تومور را تجربه کردند، بهترین نتیجه را گرفتند و خطر پیشرفت بیماری یا مرگ در آنها کمتر بود.
براندون ساه، مدیر عامل این شرکت گفت: یافتههای مطالعه فعلی نشان داد فناوری توسعه یافته با هوش مصنوعی در این شرکت میتواند اطلاعات بهتری از ریزمحیطهای پیرامونی تومورهای پیچیده در سرطانهای نادر به دست دهد و موجب پیشرفتی جدی در دانش ما نسبت به وضعیت زیستی تومورها شود.
وی افزود: این مطالعه همچنین ارزش زیستحسگرها و فناوری هوش مصنوعی را در شرایط بالینی درمانگاهی نشان داد و ظرفیتهای آن را برای شخصیسازی درمانهای بیماران مشخص کرد. باور داریم این دستاوردها شاهدی متقن برای اثر هوش مصنوعی بر نتایج درمان سرطان در بیماران مبتلا به سرطان است.